De seculier maatschappij waarin wij leven is zeer dogamtisch. Ook vandaag weer enige ophef in het Algemeen Dagblad over moslims en moslima die weigeren medemensen van andere kunne, waaronder mevouw Verdonk, een hand te geven.
Wij zitten in onze maatschappij wel heel erg vast aan het dogma, dat het tonen van respect gepaard moet gaan met het schudden van handen. De maatschappij en media, die religieus ingestelde mensen er maar al te graag op attenderen dat standpunten achterhaald zijn, hen dus wijzen op het dogmatisch karakter van bepaalde handelingen, maakt zich daaraan al te zeer schuldig. Volledig vastgeroest in de bekende uiterlijkheden van het tonen van respect of het groeten.
In Denemarken werd kortgeleden happy hugging geïntroduvceerd als tegenhanger van het fysiek minder aantrekkelijke happy slapping. Het artikel maakte duidelijk dat omhelzen in Denemarken helemaal niet zo uitzonderlijk is als wij Nederlanders misschien wel denken. Men vliegt elkaar in Denemarken wat sneller om de hals dan wij gewoon zijn. Er zijn vele andere vormen denkbaar en over de gehele wereld in gebruik.
Het wordt tijd dat wij leren te verstaan dat uiterlijkheden slechts afspiegelingen zijn van de innerlijk drijfveren, de werkelijkheid er achter. Het gaat om het tonen van respect, niet op de uiterlijkheden die erbij horen. Geen hand geven kan dus getuigen van een groot respect voor eigen normen en waarden, die in veel gevallen ook gaan over het respect voor de ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten