vrijdag 29 mei 2009
Privatisering (deel drie van meer)
Kerncompetentie van een organisatie is iets totaal anders dan haar doelstelling. Kerncompetentie is dat waar men heel goed in is. Doelstelling is dat wat men, met de inzet van de kerncompetentie(s), wil bereiken. Veel organisaties drukken hun doelen uit in geld omdat dat vaak de beste grootheid is om de doelstelling te beschrijven, namelijk winst. De klant of afnemer of zijn situatie is daarbij een middel of noodzakelijke randvoorwaarde om het doel te bereiken. Zo is een patient (een klant die ziek is) een belangrijke randvoorwaarde voor een ziekenhuis om haar kerncompetentie in te zetten en haar doel, winst, te bereiken. In het krachtenveld waar deze verhoudingen gelden is (de genezing van) de patiënt al gauw niet meer het (primaire) doel. Privatisering en marktwerking nodigen uit, of meer nog, zetten hiertoe aan. Let wel, dit gaat niet over het verzorgend personeel. Zij zijn vaak zeer gemotiveerd en mensgericht. Maar het hogere oefent zijn kracht uit op het functioneren van het lagere.
Labels:
afnemer,
doelstelling,
kerncompetentie,
klant,
personeel,
randvoorwaarde,
winst,
ziekenhuis
zondag 24 mei 2009
Privatisering (deel twee van meer)
Marktwerking is het tot stand komen van een evenwichtsprijs. Concurrentie of ook wel mededinging is het stuwende mechanisme achter prijsbepaling. Misverstand is dus dat deze twee krachten de laagste prijs opleveren. Maar op dit misverstand berust de theorie dat privatisering de zaken betaalbaar houdt of maakt. De meeste politici laten zich met betrekking tot privatisering adviseren door mensen die worden verblind door de voordelen van marktwerking. Mensen in die positie beschikken over een goede baan met een vast goed (of goed vast) inkomen. Zij maken zich geen zorgen over de werkelijke prijs. Zij denken echter dat ieder ander zich daar wel zorgen over maakt en naarstig op zoek is naar de voordeligste aanbieder. Dat is niet zo. Alleen zij die tijd over hebben kunnen dat maar moeten dat niet of de armen moeten dat maar kunnen dat niet. Onder andere omdat zij in het algemeen minder geschoold zijn vinden zij slechts met moeite of met steun van vrijwilligers hun weg in het oerwoud van slinkse aanbiedingen. De grote massa (zij die honkvast zijn) bepaalt de prijs en die ligt (veel) hoger dan wat werkelijk haalbaar is bij eenzelfde kwaliteit.
Labels:
aanbieder,
aanbieding,
arme,
concurrentie,
kwaliteit,
marktwerking,
mededinging,
oerwoud,
politici,
prijsbepaling,
vrijwilligers
vrijdag 22 mei 2009
Privatisering (deel één van meer)
Kapitalisme, de productiefactoren in handen van particulieren. Succes wordt in het kapitalisme afgemeten aan de hoeveelheid geld waarover je kunt beschikken. Er is dus een voortdurende onderstroom van geldgerichtheid in een hierop gebaseerde maatschappij. Wat zeg ik nu? "Een hierop gebaseerde maatschappij"! Wat is nu waarop gebaseerd? Zouden we niet liever een op onze maatschappij gebaseerd kapitalisme zien? De basis bepaalt (mede) hoe het daarop gebaseerde bouwwerk eruit gaat zien. Het kapitalisme bepaalt in toenemende mate hoe onze maatschappij eruit ziet. De theorieën van het kapitalisme worden meer en meer gebruikt als basis voor besluitvorming die de maatschappij treft. Het gaat te ver. Wij raken de controle over onze maatschappij kwijt. Alles ondergeschikt aan geld (zucht). Terwijl toch lang geleden is geroepen dat juist dat de wortel is van alle kwaad. Niet het geld maar de door kapitalisme ingegeven zucht daarnaar.
Labels:
controle,
geld,
geldzucht,
kapitalisme,
maatschappij,
productiefactoren
maandag 4 mei 2009
Klagers hebben geen nood?
De kranten koppen vandaag met het verhaal van de voormalig buurman van Karst Tates. Karst zou hem hebben gezegd "dat hij misschien wel gekke dingen ging doen". Ja, hier hebben we een verhaal. Of hier hebben we dus helemaal niets. Van het feit dat Karst gekke dingen heeft gedaan zijn we inmiddels allemaal getuige. Gemakkelijk achteraf praten met te zeggen dat hij dit al had aangekondigd. "Waarom, buurman, heb je niets gedaan om dit te voorkomen?" Ik kan mij zijn antwoord voorstellen: "Ach, iedereen zegt wel eens rare dingen als hij het even niet meer ziet zitten". Maar dan is dit geen nieuws. Is de buurman nu mede schuldig? Is dit een aanklacht tegen de maatschappij? ..... Zie jij ongelukkige mensen om je heen? Moeten zij eerst te ver gaan voordat we (achteraf) melden dat het er in zat? Wat is het verhaal, het nieuws? Karst die op een ongelukkige manier uiting geeft aan wat hem dwars zit of de buurman die het toen niet serieus nam en waarschijnlijk ook niet heeft geweten wat hij ermee aan moest?
Labels:
buurman,
karst tates,
maatschappij,
nieuws,
verhaal,
voorkomen
zaterdag 2 mei 2009
Kunstmatige Intelligentie slimmer dan de mens?
Met Kunstmatige Intelligentie (KI) is het mogelijk schilderijen te herkennen. Met behulp van bepaalde algoritmes kan je een software programma leren een echte "Monet" te herkennen. Heb je wel eens een echte "Monet" gezien? Werkelijk schitterend! Nu wil het geval dat de huidige wetenschap zoiets zegt als: "Nou, zo wonderlijk is zo'n schilderij niet want als je een doek neemt, wat verf en een penseel en je doet wat verf op de penseel en je smeert dat op het doek dan krijg je een schilderij. Een schilderij is dus niets meer dan een met penseel op een doek gesmeerde hoeveelheid verf. Klaar......, toch? Heeft de wetenschap verklaart hoe je kunt zien wie het heeft geschilderd en waarom? Nou, nee. Is die Kunstmatige Intelligentie nou zo slim of is de wetenschap zo dom. Overigens, heb je wel eens een foto van de aarde gezien vanuit de ruimte?
Abonneren op:
Reacties (Atom)