De nieuwe godsdienst

Het gedrag, behorend bij de nieuwe godsdienst, neemt wereldwijd ongekende vormen aan. Ook de invloed van deze godsdienst op het bestuurlijk niveau is ongekend. Zelfstandig en onbevooroordeeld bestuur is feitelijk onmogelijk geworden. Geen enkele beslissing komt nog tot stand zonder eerst de nieuw god te raadplegen en alle besluiten hieraan ondergeschikt te maken. De invloed ook op het dagelijks leven is enorm. Geen dag gaat voorbij of de bevolking en haar bestuurders worden bepaald bij de door haar theologen gegeven wetten en regels.

In alle kranten worden katernen van minimaal één maar vaak twee of meer pagina's aan deze nieuwe god gewijd. Deze god is allesbepalend geworden en laat zijn invloed gelden van New York tot Peking en van Kaapstad tot St. Petersburg. De theologen van deze godsdienst verschijnen met hoge frequentie op televisie om de leken te duiden wat er in de hogere regionen gebeurt en hoe dat in de praktijk van alle dag haar invloed heeft maar vooral hoe men zich het beste kan gedragen.

Op alle dagen van de week behalve één worden er in tempels wereldwijd vaste rituelen opgevoerd ter verering van deze nieuwe god. 's Morgens op het achtste en soms het negende uur luid de gong en barst de dagelijkse verering los. Priesters en profeten overbieden elkaar als het gaat om het brengen van offers en het duiden van de tekenen. En als gevolg van technologische ontwikkelingen is ook het gewone volk in de gelegeneheid om aan deze verering mee te doen en haar offers te brengen, geleid door profetiën en een diepgewortelde wens om bij deze god in een goed daglicht te komen. Tegen het einde van de dag kondigt het geluid van de gong het einde aan van een hectische verering.

Tijdens de andere uren van de dag wordt een ieder geacht zich te bezinnen op de stemming van deze god en zich af te vragen op welke wijze en in welke mate er de volgende dag moet worden geofferd om hem mild te stemmen. Daarnaast moet een ieder zich afvragen of men wel het maximaal haalt uit zijn naaste en zich in voldoende mate toelegt op het verstaan van concurrentgedrag. Een grotere zonde dan 'niet weten waar iets het voordeligst is' is er niet. De maatschappij en haar instituities houden daarop toezicht middels sociale controle die zich vooral laat karakteriseren door 'eruit halen wat erin zit'.

Theologen duiden de meest recente ontwikkelingen als de reeds lang geleden aangekondigde 'vrije val'. Ook de vele studies van onafhankelijke instanties wijzen steeds weer uit dat als niet iedereen met volle overtuiging deze god blijft dienen er een tijd van grote spanning en terugval zou aanbreken. De symptomen zijn er naar. Is het een kwestie van afvalligheid of zijn steeds meer volgelingen niet in staat aan de hoge eisen die theologen hen opleggen te voldoen.

Er zijn, in toenemende mate, tegengeluiden. Er moet een scheiding komen van godsdienst en staat. Dat leden van het bestuur deze godsdienst er op na houden is nog tot daar aan toe maar deze moet dan wel alleen thuis worden beleden en niet worden aangewend als motivate bij de besluitvorming op bestuurlijk niveau. Sommigen vinden deze godsdienst niet rationeel en zelfs achterlijk. Een enkeling merkt op dat als iets je zó beheert en in beslag neemt eerder van verslaving en sektarisch gedrag sprake is. Door dat soort achterlijkheden en fanatisme wil een land zich toch niet laten leiden?

Spiritualiteit is dood

Heb je het al gehoord? Hebben de mensen er dan helemaal geen erg in? Spiritualiteit is dood. Spiritualiteit zoals wij dat vandaag de dag invullen heeft zijn eigen graf gegraven. Nog even en dan komen de mensen er achter dat er alleen maar uit komt wat je er zelf hebt ingestoken. Want meer is het niet. Spiritualiteit staat vandaag de dag alleen nog maar voor 'dat wat mij gelukkig maakt', eigenlijk een soort zelfbevrediging dus. 'Ik ben het middelpunt en het universum draait om mij'. Nou, 'wake up, forget it'. Er draait helemaal niets om jou. Want onderzoek maar eens kritisch waar veel spirituele cursussen zich mee bezighouden, puur egoïsme! Bereiken wat ik wil, controle over mijn leven, feel good (voor mijzelf dan), mijn keuzevrijheid, mijn volgende leven, hoe word ik gelukkig, hoe word ik vrij, etc. "Nou wat dan nog? Zolang het maar werkt". Cocaïne werkt ook maar heeft (gelukkig) zichtbaar stevige bijwerkingen die velen ervan weerhouden het te gebruiken. Dat is een groot gevaar van de hedendaagse spiritualiteit. Zij heeft ook ernstige bijwerkingen. Als je niet op tijd stopt ga je dood, dood van binnen...., levenloos.... Want leven is (ook) accepteren dat je niet altijd bereikt wat je wilt, dat je niet altijd zelf 'in control' bent, dat je je niet goed voelt, dat je geen keuze hebt, dat je nu leeft, dat het geluk je niet toelacht, dat je gevangen zit, dat niets lijkt te werken maar je ondanks dat zegt: 'Goed dat ik liefde gaf aan de mensen om mij heen en een ander mij zag toen het leven mij niet lukte.

Buitenaards leven en Brabants gras

Er is een omwenteling gaande in de wetenschap. Er is leven gevonden dat uit andere bouwstenen bestaat dan die tot nu toe voor de standaard werden gehouden. De impact moet ons nog duidelijk worden maar 'schoolboeken moeten worden herschreven' en 'de kans dat er buitenaards leven bestaat is groter geworden'. De reactie van NASA zal zo in elkaar zitten dat 'verder zoeken met meer energie verantwoord is'. Dit is slechts het verhogen van acceptatie bij de aardbewoners en voorbereiding op verhoging van subsidies. Allemaal onzin natuurlijk. De kans dat we iets vinden is helemaal niet groter geworden (maar net zo groot gebleven). Het is toch al dom om alleen maar te zoeken naar levensvormen die lijken op hoe je zelf bent? De aarde als uitgangspunt of referentie voor alles wat er in het heelal zou kunnen zijn Hoe suf kan je zijn? En dan te bedenken dat er niet naar levensvormen wordt gezocht maar naar de aanwezigheid van een basis voor leven (binnen deze criteria). Zoeken naar een denkbeeldige speld in een hooiberg. Over gras gesproken. Er zou misschien wat meer zoek- en slagkracht kunnen worden gestoken in het zoeken naar 'gras handelaren' in Noord-Brabant......

Ceteris paribus

Deze woorden werden recentelijk gebruikt in een gesprek dat ik voerde. Nu niet zo belangrijk waarover dat gesprek ging maar ik kende deze uitdrukking niet. Het was direct duidelijk dat het Latijns is, maar de exacte betekenis werd mij niet meteen helemaal duidelijk gemaakt. Ik wil dan eigenlijk precies weten wat deze woorden betekenen. Nou, ik vernam, op verzoek, het volgende: 'Ceteris: ablatief (6e naamval: weggaand van) van ceterus: het andere, de rest' en 'Paribus: ablatief (6e naamval: weggaand van) van par: hetzelfde'. Kijk daar heb ik wat aan! Het bepaalde mij erbij dat we nog steeds modellen van de werkelijkheid maken om de werkelijkheid daarmee vervolgens wel te besturen.... en dat kan niet. In mijn essay 'Hermenselijking tegen doodbloeden' dat is opgenomen in het boek 'Wat doen organisaties met mensen' ga ik op hetzelfde fenomeen in (toen nog zonder te weten dat er een Latijnse term voor bestaat). 'Er van uitgaan dat al het andere hetzelfde blijft' is (dus) niet 'realistisch' (let op de woordspeling). Niets blijft hetzelfde, behalve Eén, niets is volledig beheersbaar, behalve voor Eén. Dat lijkt mij wel zo realistisch.

Kijk uit voor het twittersyndroom

Al weer enige tijd geleden viel mij een tweet op waarin iemand twitterde dat zij thuis aan het stofzuigen was (hoewel ik mij afvraag of je kan stofzuigen en twitteren tegelijk). Maar goed, belangrijker nog, zij verontschuldigde zichzelf toch wel enigzins voor het feit dat zij niet interessanters had te melden dan deze huishoudelijke activiteit. Toen al werd ik erbij bepaald dat twitter ons hetzelfde probleem kan opleveren als het huisartsensyndroom. Zij kunnen in de verleiding komen te denken dat alle mensen ziek zijn, zij zien namelijk de hele dag niet anders. Het twittersyndroom is iets in dezelfde richting namelijk dat je gaat denken dat iedereen, altijd nuttig en zinvol bezig is en positief in het leven staat. Natuurlijk lees je wel eens een tweet waarin iemand melding maakt van een minder moment maar dan toch vooral hoe hij daarmee op een positieve manier omspringt. Laten we ons realiseren dat achter alle (nou ja, de meeste) tweeple een mens zit die het op gezette momenten ook wel eens even niet ziet zitten. Over social media gesproken. Hoe twitter je over je minder great moments in live?

Ik wil niet dat ze me zo zien

Er zijn mensen die zeggen dat als zij op een mensonterende manier oud worden er aan hun leven maar een eind moet worden gemaakt. Het komt voor dat de zieke niet wil dat mensen hem of haar in een aftakelende of afgetakelde toestand zien. Het lijkt alsof zij het de mensen om hen willen besparen. Zij willen niet dat mensen worden geconfronteerd met de situatie. Wat ligt hieraan ten grondslag? Waarom willen zij niet zo worden gezien? We kunnen denken aan de toeschouwer. Het is voor hen niet prettig om te zien hoe een medemens, soms een geliefde, wordt verslonden door een agressieve of soms langzaam slopende ziekte. Er wordt rekening gehouden met het gevoel van de toeschouwer. We kunnen het zoeken bij de zieke. Die schaamt zich misschien voor de toestand waarin hij verkeert. Hij wil niet dat deze toestand de herinnering aan hem bepaalt. Hoe we er ook naar kijken, we willen er op de een of andere manier niet aan. Heeft het te maken met ontkenning? Willen we alleen nog maar zien wat perfect is, wat onder controle is, wat goed functioneert? De laatste levensfase bepaalt ons erbij dat we slechts mens zijn in een niet ideale wereld. De ideale mens ontkent niet maar aanvaardt. Niet om bij de pakken neer te zitten maar om te werken aan een toekomst waar gezondheid toeneemt maar tot die tijd ziekte, afbraak en pijn niet worden ontkent. We gaan allemaal een keer dood, het hoort erbij. Maar zolang je leeft, zolang je gezond bent, moet je eruit halen wat in jou zit. Dan is een afgetakeld mens toch een volledig mens die mag worden gezien.

Wat is besmettelijk?

De rechtbank in Maastricht vindt het wel héél erg wanneer je een conducteur tot bloedens toe bijt terwijl je weet dat je HIV hebt. Anders was het misschien niet zo'n groot probleem geweest......? Hoe ziek ben je eigenlijk wanneer je een conducteur bijt? Dan lijdt je aan verstandsverduistering! Deze ziekte is besmettelijk en zal om zich heen grijpen wanneer deze niet wordt aangepakt. Zwaar straffen dus. Niet omdat iemand in dit bijzondere geval aan zo'n beet dood kan gaan maar gewoon omdat het niet normaal is.